opuszczone...

to był szalony tydzień...i jeden z ważniejszych w moim życiu:)

po kilku latach niebytu wróciłam za...kierownicę...

a głównym tego motywatorem była...fotografia...

żeby móc się niezależnie poruszać...zwłaszcza o porze budzącej zgrozę wśród domowników:)

a w weekend, jak na zawołanie pogoda za oknem zrobiła się taka, 

że żal byłoby by nie ruszyć za miasto...

nareszcie niebo przypomniało nam, jaki potrafi przybrać cudny błękit...

w sobotę zaliczyłam pobliskie rozlewiska Warty...

a w niedzielę wybrałam się na moją pierwszą, samodzielną wyprawę fotograficzną...

w od dawna wymarzone jakieś miejsce...opuszczone:))

na pierwszy raz padło na niedalekie Czołowo - opuszczoną jednostkę wojskową...

widziałam kilka fotek w necie i wyglądały zachęcająco...

kiedy dojechałam, pomyślałam, że nici z fotografowania:

kilka samochodów, duża grupa ludzi i policja...

okazało się, że to tylko paintballiści i właśnie zakończyli rozgrywki, 

a policja po prostu była ciekawa...

upewniwszy się, że nie łamię prawa ruszyłam do środka,

gdzie niczym i nikim nie ograniczona mogłam dowolną ilość czasu poświęcić na to, co kocham:))

budynki urodą nie grzeszą...środek z resztą też nie...

ale można złapać kilka fajnych kadrów,

jak się zręcznie ominie wszędobylskie graffitti...

mnie oczywiście zafascynowały okna, a właściwie to, co z nich zostało:)

czyż ta struktura nie jest fascynująca??:

albo ta:

nigdy nie przypuszczałam, że w takim miejscu znajdę takie kolory!:)

słoneczko za szybko zaczęło chylić się ku zachodowi...a ja zaczęłam się czuć nieswojo...

pora była wracać:...a zobaczyłam dopiero jeden budynek z całego zespołu:(

ale w maju, kiedy się zazieleni, widoki z okien będą ciekawsze:)

marzy mi się teraz sesja z modelką w takim miejscu...

ktoś chętny?:)))

buziaki:)